روزی من هم از این دنیا خواهم رفت و شاید کسی باورش نشود من هم خواهم رفت.
غم ، آدمها را زودتر بزرگ می کند و من آن زمان دخترانی را زودتر بزرگ خواهم کرد!
میدانم به کجا خواهم رفت، پرواز خود را میبینم و تمام سعی من اینست دلبسته دنیا و عزیزانش نشوم.
گاهی بعضی از آدمها، روی زمین خدایی میکنند ! چنان هوای دلت را دارند و تو را به اوج آرامش و شادی می رسانند که خوشبختی را لحظه به لحظه میچشی!
دوست دارم از روح خود به دخترانم ببخشم
دوست دارم نجوای صدای من قلبی را آرام کند و شعرهایم مرهمی باشد و صدایی که به شعر تنیده شده است!
روزی خواهم رفت اما قلب خود را در دنیا خواهم گذاشت و تمام عشقی را که خداوند به من هدیه داده است در تک تک قلبهای انسانهایی که مرا شناخته اند خواهد ماند و چون جنینی رشد خواهد کرد و چنان در کنار عزیزانم متولد خواهد شد که اوج ارامششان ابدی شود!
هیچکس ماندنی نیست.بهترین ها هم رفتند ، بدترین ها هم رفتند! و من هم با تمام خوبیها و بدیهایم خواهم رفت اما ...
از خداوند میخواهم اگر عزیز کسی بودم به او صبر و تحمل و سپس آرامش و سربلندی و افتخار نصیبش کند. آمین
یا حق
الهه فاخته
دی ماه ۱۳۹۷