به نام خدایی که بخشنده و مهربان است 

گاهی دلم چنان بزرگ میشود که خانه را شبیه یک قفس کوچک میبینم که دارد بالهایم را میفشارد ! قلبم از کوچکی خانه میگیرد , گاهی !

آنقدر که دلم میگیرد و میخواهم پرواز کنم و در آسمان بی کران خدا , رها شوم ! آسوده و خونسرد , زیر آسمان آبی الله , حرکت کنم ! 

دلم خانه ای بزرگ میخواهد که مملو از سادگی باشد ! بزرگ باشد و بتوانم مثل آهو از اینور خانه به آن ور خانه , بدوم ! آنقدر که قلبم به تپش وادار شود ! نفس نفس بزنم , اما خانه تمام نشود ! 

دیوارها نه که دیوار بلکه دستانی امن برای به آغوش کشیدنم باشد !

میخواهم ویلایی باشد که حیاط داشته باشد و مثل کودکی ام در آن گل آفتاب گردان بکارم . آفتاب بتابد و گل های آفتاب گردان مثل عاشق ها , دیوانه وار در طلب نور , گردن بچرخانند و من از تلالو آفتاب روی گلبرگ های زردش , کیف کنم ! 

قسمتی ازآن را سبزی بکام و قسمتی از آن را درخت سیب و پرتقال و شاید انجیر و انگور ! حتما درخت یاس میکارم که در بهار از بوی دل انگیزش مست شوم . 

زندگی همین زنده ماندن پر تپش است ! انگار قلبی چنان میتپد که تو را به تحرک وا میدارد ! 

آنسوی دیگر حیاط , گلخانه ای باشد پر از گل های درست حسابی , این که میگویم درست حسابی مثلا از همان گلهای بزرگ که در خانه های اکنونمان جا نمیشود ! یک میز باشد و دو صندلی ! یکی برای من و یکی برای ... رفیقم! گاهی یک لیوان قهوه بنوشیم شاید با یک کیک خانگی ! کیک هویج فکر میکنم حسابی بچسبد اگر کمی دارچین هم داشته باشد ! 

آه که چقدر شفابخش است این ترکیب !

و پنجره ها ! آنقدر بزرگ و بلند باشند که در شب بتوانم , طنازی درختان را ببینم ! 

کاش مثل قدیم , سبز انگشتی بودم ! و دیگر نگران هیچ گلی نمیشدم , گوشه ای از حیاط این حق را دارد که بستر گلهای رنگارنگی شود که تا بذرشان به خاک میرسد , دوان دوان رشد کرده و هر کدام یک رنگ و چون رنگین کمانی , رنگ رنگ , جلوه گر شوند ! شاید آن روز پروانه ها , حتی زنبورها هم بی آزار تر از همیشه , فقط پی رقاصی میان گل ها باشند ! 

صندلی راک را هم با خود خواهم آورد , به ضربه ای تکان بخورد و من به ستاره ها نگاه کنم , آرزو کنم و ببینم کدامشان زودتر برق میزنند ! و مژده میدهند که آیا به مراد دلم میرسم یا نه ؟!

من در بالکن همین خانه , سجاده ای پهن میکنم رو به خدا ! و با عشق ستایشش میکنم ! بلبل جواب خواهد داد ! و عطر یاس به من خواهد رسید , نسیم مرا خواهد بوسید و من در همگیشان حل خواهم شد ! 

در گوشه ای از حیاط , حوضی خواهم ساخت که داخلش آبی باشد ! بدون ماهی ! ماهی چه گناه کرده که بخواهد اسیر حوضچه اکنون من شود وقتی دنیا فانیست و اصلا معلوم نیست , فردا اینجا باشم یا پیش خدا ؟

اما گلهای شمعدانی میخرم و دورتا دور حوض را میچینم ! 

گاهی دوستی را مهمان صفای خانه ام میکنم تا به او حال خوب هدیه دهم !

خوبی کنی , خوبی خواهی دید ! این را با تمام وجودم حس کرده ام ! 

من دلم , زنده بودن میخواهد , چرا که تا تپش قلبم , تپنده تر نشود , نمیشود که به زندگی رسید ! 

حتی رویای رسیدن به آن هم شیرین است ! حتی در این سن !

راستش این روح من است که میخواهد با طبیعت یکی شود و به آرامش برسد نه جسم کهنسالم !

حال خوب , برایم مطمئن ترین , راه است .... تا بتوانم زنده گی کنم . 

حال خوب را برای تک تکتان آرزومندم 

یا حق

الهه فاخته

گاهی دلم آنقدر بزرگ میشود که این خانه , کم می آید ! 

به نام خدایی که در همین نزدیکی هاست !

سلام ای ماه گران !

مرا میبینی ؟ چگونه آشفته و پر غم به پنجره پناه آورده ام و با تو حرف میزنم ؟!

ای رفیق شب های بی کسی ام ! سالهاست که با تو درد دل نگفته ام , این بار که پناهم , شب های آرام و غرق در سکوت ابدیست , تو را دیدم , باز هم دلبر , همان قدر زیبا ! آرام !

ای رفیق ! مرا میبینی ؟ که چگونه آشفته میان ابرهای نگران , به دنبال نوری میگردم که بر من منعکس شود تا قدرت یابم , تا بتوانم برخیزم , آرام بگیرم , مرا آرام میکنی؟

روزهای زیادیست که غم در من ناله کرده و انگار نمیخواهد از من دور شود ! میخواهم نمیتوانم !

کسی میگفت مادرش که از دنیا رفت , حمد میخوانده , من .... فقط میفهمم گوشه ای نشسته و به دوردست ها چشم دوخته ام , گاهی دلم آغوش میخواهد , اما سرم را روی مبل گذاشته و گیسوانم انگار مرا در آغوش میگیرند !

این روزها میگذرد ؟

راستی من دیگر نمیتوانم بخندم ! یادت هست که در جوانی ام از سختی روزگار آنقدر گریستم که اشک چشم هایم خشک شد؟ اکنون آنچنان میگریم که چون چشمه ای جوشان از دل صحرایی خشک ! 

به خود امده میبینم باز خط چشم هایم پاک شده است !

متنی را که برای عزیز از دست رفته نوشته ام , حتی جرات نکرده ام که بخوانم !

آیا خدا مرا رها کرده است ؟ صدایی مدام میگوید خدا مرا به حال خود رها نکرده است !

آه ای ماه گران , بتاب بر من و آرامم کن و نقره فامم کن که من شب ها خواب ندارم !

دلتنگ میشوم و نمیدانم به کجا پناه ببرم !

عزیزم چون پرنده ای , از دستم پرید و رفت , چقدر ساده و آرام ! چقدر سریع و بی دغدغه و چقدر سربلند ! 

هیچ کس , پشتش بد نگفت !

دنیا را چون قفسی عظیم میبینم که هر که از آن میرود , در آسمانی صاف و زیبا و پرواز میکند و آزاد میشود , فقط اینطور آرام میگیرم و دنیا را چقدر پوچ می یابم !

دلتنگم رفیق , دلتنگ عزیز رفته ام ! آه , نور بتابان , آه ....

الله 

منم الهه تو 

کمکم کن 

یا عادل 

یا والی 

الهه فاخته

در انتهاے تمام نا امیدے هایم، به نقطه نورے رسیدم که وقتے واردش شدم، خدا آنجا بود!

در نهایت تمام محبت‌هایے که حقم بود و دریغ شد، به قسمتے از زمان رسیدم که خواستنم فقط .... محبتِ خداوند بود !

می‌دانم آسانے ، زودگذر است

می‌دانم این دنیا، دنیاے مطلق‌ها نیست !!

می‌دانم تنها خداست که اول و آخر از اوست....

اما راستش... گاهے غافل می‌شوم

خب چه کنم ؟! انسانم و انسان.... چقدر فراموش‌کار است ... آه ... آه از این غفلت!

من خدا را در اوج نا امیدے خود، دیده ام و این روزها ... هربار که اندوهگین می‌شوم به سمتش می‌دوم و از او، بی‌نیازے می‌خواهم

او می‌تواند

او قادرِ مطلق است

او تنهایم نمی‌گذارد

عشقِ خدا، خالص است

او مطلقا خوبست و من .... از اعماق وجودم باورش دارم

خدایا شکرت که تو.... خدایی

یا حق

به قلم #الهه_فاخته 

@elahe_fakhteh

دوست دارم به آسمانها سفر کنم

فقط خدا، فقط خدا ، فقط خدا

تا حالا از پایین ابرها به آدما نگاه کردی؟

نفس بکش !
نفس بکش اے جانم !
و بیخیال شو از تمام لحظاتے که آشفته ات میکند ....
این نیز بگذرد ، دستهایم را بگیر اے جانم، اے جانِ خسته من ، قدم بردار ، زندگے هنوز در جریان است جانم !
و بخودت نزدیڪ شو، نترس ! این تو هستے ، خودِ واقعیِ تو !
با خودت آشتے کن، کسے نیست که براے شاعرانگے نگاهت ، ناز کشے کند ، گاهے براے درڪ شدن، نیاز است که به عمق خود ، فرو بروے ، و این را هر کسے درڪ نمیکند ، پس دلگیر نشو اگر کسے تو را درڪ نمیکند!

تو زخمے شده ے یڪ عممممر هستی، شکے نیست که خسته اے اما تحمل کن، ادامه بده ، جانم، بخدا ، خدا میبیند ! بخدااااا خدا میبیند !
تو فقط به خودت برگرد!
کمے به خودت برس !
تئاتر کمدے برو!
کافه برو ، یڪ فنجان بزرگ کاپوچینو با یڪ اسلاید کیڪ شکلاتے سفارش بده، فقط وقتے خواستے قهوه را بنوشی، اول بویش کن، نفس عمیق بکش ، چشمهایت را ببند و یڪ جرعه بنوش ! وقتے چشم هایت را باز کنے ، نور را خواهے دید که چون ستاره ها به تو چشمڪ خواهند زد!
و دوباره نفس بکش!
معجزه در نفس کشیدن است!
بالا و پایین رفتن سینه ات را ببین، و خودت را ، و این دل نازنینت را که به تنگ آمده !
آه .... و دوباره ، نفس بکش !
خدا دارد میبیند، خدا برایم معجزه کرده، خدا براے تو هم معجزه میکند ، باور کن !
و باور کن شروع معجزه از خودِ توست !
اے جان اندوهناڪ من ، نفس بکش!
نفس بکش....
یڪ نفس عمیق ، و به صداے نفست گوش کن!
اشکالے ندارد اگر اشڪ بریزی....
اشکالے ندارد اگر فریاد بزنے ....
اشکالے ندارد اگر آشفته قدم بزنے ....
با آسمان یکے شو، و با صداے آبِ حوض در کافه اے نه چندان خلوت ، و با نور سبز گیاهان ، آمیخته شو ....
خدا
خدا
خدا
خدا

صدا کن خدا را تا آرام بگیرد جان ، جان ،جان خسته ات .
لحظه هایت از درڪ خداوند سرشار شود ؛ آمین !
الهه فاخته

جوانیمان با نگاه کردن به آرزوهایمان گذشت.

تا آمدیم کودکے کنیم، زندگے چنان سبقتے گرفت که به خود آمده ، دیدیم جوان شده ایم !
" ما موے خود به قیمت جوانی، سپیده کرده ایم ! "
آرزوهاے کوچڪ و بزرگ که همیشه یڪ جاے کارش میلنگید تا بشود آنچه میخواستیم بشود ! یا پول نبود، یا وقتش نبود یا در مکان درست نبوده ایم ! ساختیم و گذشتیم و رویاها یمان را باختیم!
جوانان اخیر، چه قشنگ رویا میبافند، رویا میچینند و به رویاهایشان جان دوباره میبخشند؟!
اما .... من حسرت گذشته را نخواهم خورد، درست است گاهے با اشتباهے دست آورد خود را از دست داده ام اما جوانے به همین خطاهایش هست !
بے آرزو نمیشود که زندگے کرد، زندگے بے آرزو سیاه و سفید است ! اما زیادے هم نمیشود به رویاها دل بست، زندگے یڪ چیز عملیست ! تا درونش نرفته باشے نمیتوانے قضاوت کسے را بکنی، هر کسے یڪ مدل زندگے دارد.
به جرعت میگویم هر کسے معنے زندگے را نمیفهمد، آنها که فهمیده اند ، زندگے را در یڪ گلدان پتوس هم یافته اند ! لحظه لحظه زندگیشان سرتاسر رنگ است و نور! کسے که خوب ببینید، با نور ببیند، حسرت رفته ها را نمیخورد! آن چه دارد را میبیند!
قدردان تمام آنچه اکنون دارم، هستم ، خدایا تو را شکر میگویم که مرا از خود در خود رها نکرده ای، دستم را گرفته ای، نجاتم داده ای!

با هر جمله اے شروع کنم ، آخرش به تو میرسم چه بس که اول با نام تو آغاز میشود.
خدایا به تمام کسانیکه این متن را میخوانند اشکِ شوقے از پس معجزه اے عطا فرما که شکرش را من میگویم 🙏
خدایا تو را صدهزاران بار سپاس میگویم .
یا حق
الهه فاخته

من یک زنِ قوی هستم
۱۸ سال است که تنها و مستقل زندگی میکنم
بالا و پایین جهان را دیده ام
تنهایی اشک هایم را پاک کرده ام و ادامه داده ام
من یک زن درستکار هستم
مال کسی را تصاحب نکردم
همواره صادق بوده ام
سرم به کار خودم بوده و پیشرفتی اگر داشتم و یا دستاوردی، لطف صاحب نظر بوده است و بس.
.
اما شکسته است ....
روحم
اول از قلبم شروع شد
اصلا قلب کارش چیز دیگریست
نباید خود را وابسته انسان کرد
باید هر چه غیر خداست را رها کرد و
فقط به او عشق داد
قلب جای عشق بی نهایت پروردگاریست
که درونم را به نور خویش غرق کرده است.
.

حسی در من زنده شده است
نوری در من پدیدار گشته
می‌خواهم تمام مسیر زندگی را چنان پر شور بدوم بسان کودکی که بادبادکش بالاخره به هوا رفته و با ذوق می‌دود و از ته دل میخندد، حتی گاهی مثل کودک سه ساله ، میخندم.
خدایا این چیست که در من زنده شده است ؟!
فقط چشم هایم را بستم و نفسم را حبس کردم و به تو فکر کردم ، آه ، تو در من از خود دمیدی و مرا سرشار از ذوق و زیبایی کرده ای!

چقدر زیبا شده ام....
چون چشمه ای جوشیده از دل صحرا !
باورم نمیشود !
از یک تا ده ، چقدر فاصله بود که به تو رسیدم و باز هم پر از زیبایی شده ام انگار غنچه ای بودم که شکفته است !
و من میتوانم بعد از سالهای بسیار ، از احساس خود بنویسم !
چون پیری فرتوت و تکیه زده بر عصای خویش بودم که بادبادکم به هوا جست و من در جستجوی آنچه بوده ای ! از شعفِ بسیار میخواهم به دور خود بپیچم و سراسر وجودم را در آغوش بگیرم و نوازش کنم!
بسان کسی که عزیزش را در آغوش می‌گیرد و می‌نوازد !
آیا این ثروت نیست؟
آنچنان ببینم که تو را دیده ام.
آنچنان بشنوم که تو را شنیده ام !
آه ، تو چه هستی معبودم؟!
تو .... خودِ خود عشق هستی که به شدت بنده نواز است !
من فقط تو را میستایم و تنها به آغوش امن تو پناه می آورم که تو خدایی بسیاااار مهربان و عاشق هستی ، که من کمم، آنقدر کم که نمیتوانم تو را آنطور که شایسته ات هست بستایم !
آه مهربان خدایم ، مرا در آغوش بگیر .
یا حق الحق
الهه فاخته

آدمها گاهی دلشان میخواهد ، شنیده شوند !
کسی کنارشان باشد که بگوید : تو میتوانی و من به قدرتت ایمان دارم، باشد که گاهی نمیشود، اصلا شاید گاهی نباید بشود تا تو ، تلنگر بخوری، خودت را قوی کنی ، تا بتوانی قله بلندتر را فتح کنی!
چقدر خوبست یک نفر باشد که وقتی تو، دست میکشی، او ، از تو ، دست نکشد !
و تو را وادار کند به ادامه دادن....
چقدر خوبست یکی را داشتن در مسیر موفقیت!
البته به جز خدا ....

آدمها گاهی دلشان میخواهد، یک حرف یا یک کلمه بشنوند و با آن تغییر کنند !
آدمها گاهی به خطای جوانی، به خطای انسان بودن، از خیلی چیزها دست میکشند، و چه سعادتمند کسانیکه ، کسی را دارند تا نگذارد ، دست بکشد و راه نا تمام را برگردد!
یاحق
الهه فاخته

ببین رفیق!
در عرش کبرایی خود نشسته ای و تمام خواستن ها و نخواستن ها و نخواستن ها ، اجازه فرود میگیرند از تو ، برای زندگی ام، دستی برایم تکان بده و نگاهم کن، حالم را خوب کن !
این روزها نه دعای بد کرده ام! نه نفرین! در خود جمع شده ام، سکوت کرده ام ! مگر من چه کرده ام که قلبم باز می‌شکند؟
ببین رفیق !
تسلیم حکمت تو شده ام و تمام چرا چرا چراهایی که به ذهنم می آید ، مثل یک شاگرد مطیعِ به استاد، به حکمت تو پیوند میزنم تا بدانی واقعا به تو اعتماد دارم از ته ته ته اعماق قلبم اما .... دل است دیگر میگیرد.

مثل جوجه وامانده از آشیانه و خیس شده از باران، به سمت آشیانه ام نه بلکه به سمت نور می آیم.... آیا مرا میپذیری ؟ اجازه دارم در آغوشت وِلو شوم خدا؟!
دلم دستی میخواهد که بر شانه ام بزند و بگوید این نیز بگذرد ، می‌گذرد نه؟
خدایا چقدر عشق زیباست! از من مگیر عاشقی را، عشق ورزیدن را ، اما چه زیباتر عشقی که دو طرفه باشد!

رفیق، تا قهوه ام سرد نشده، تا گوشت به من است به تو میگویم : دوستت دارم نه بلکه من عاشقت شده ام خدایم ، خدا جانم ، پادشاهم ، پادشاه ملکِ هستی، از قلبم آنچنان محافظت کن که این سالها کرده ای چرا که من میخواهم هنوز هم یک زن قوی باشم!
چه روزها که بر من نگذشته، چه تلاش ها، چه سختی ها و آسانی ها، و تو یک آن مرا تنها نگذاشته ای !
دلخورم ، رفیق، دست خودم نیست !
ولی اینبار دل به حکمت تو میسپارم ، تسلیمِ صلاح تو میشوم، تو که بد نمیخواهی برای بنده ات؟ بنده مطیع ات؟
خدایم، مهربانم، تنها رفیقم، این روزها ، بیشتر به من نگاه کن، زخم دارم ، مرا از نور خود سرشار کن که به تو محتاجم.
یا حق
الهه فاخته

خوشحالی از ته دل تک تک دخترانم ، آرزوی من است.
شاید رسالتم این هست، نور را وارد دلهایشان کنم!
اما .... گاهی میدانم خودشان پر از نور و معصومیت هستند ! اما زمانه است دیگر ! گاهی روحِ آدم را ، زخمی می‌کند ، حتی با یک کلمه ! یا یک نه محکم ! یک زخم عمیق می نشاند بر دل.
میبینی سیر است، لباس بر تن دارد اما در چشمهایش غم دارد!
دوست دارم ، راهش را یاد بدهم که چگونه از غم رها شوی!
غم ها تلنبار نشوند، غصه شوند، بغض شوند، خفه کنند ، صدای زیبایشان را که بویِ خدا می‌دهد!
این مدت شاگردانِ افغان هم داشتم، از هر خاکی که باشند ، روحِ یک انسان در جسم دارند!
راستش ، دلخورم .... از تمام حرف هایی که زخم میزنند بر جان کسی، اعتماد به نفسش را کور می‌کنند ، خمیده میشود و یک عذاب وجدان همیشگی ، خودش را در خودش ، می‌کشد !
چقدر میشود بی رحم بود که روحِ یک انسان را آنقدر زخمی و خسته کرد که جسمش را هم خمیده کند !
آه، کجای این دنیا ، قانونی نوشته شده که انسانی میتواند ، روحِ انسانی را نابود کند؟!
و این چقدر غمناک است، آه.
دخترم بخاطر تمام حرفها و کارهایی که باعث شده بشکنی و خمیده شوی از تو معذرت میخواهم، دخترم دختر ناز من، سرت را بالابگیر، تو خدا را داری، و خدا تو را بی‌نیاز از غیر میکند.
یا حق و الحق
الهه اجورلو مربی تکواندو و کیک بوکسینگ

با نام خدای بخشایگر دانا و حکیم

خدایا ....

تنها تو را می‌پرستم و تنها از تو یاری می‌خواهم ، مرا این بنده کوچک میان کهکشان بی کران آفریده هایت که نه جدا از آن بلکه جزئی از آن هستم، به راه راست و روشن حق هدایت فرما و از نور ایزدیت بر من ببخشای که بی شک فقط باید محتاج و وابسته به تو بود .

خدایا ....

از تو سپاسگزارم که به من قدرت و آرامش داده ای تا بتوانم مقابلت بایستم و صدایت بزنم و حمد و ثنای تو بگویم !

از تو سپاسگزارم که به من فرصت دادی وقت اذان صبح برخیزم ، وضو بگیرم ، و نام مقدس تو را به زبان آورم و حمد و ثنای تو را بگویم که تو از حمد و ثنای من بی نیاز هستی و من هستم بنده رها شده در عبودیت و بندگیت ، که لیاقت پیدا کرده ام، مقابلت به رکوع بروم، خم شوم مقابل این ابهت و اقتدارت ای قادر متعال !

و صدهابار ، بیشتر .... سپاس تو را به حق گویم که تو خود حقی و دیدگانم و گوش هایم برای تمییز حق از باطل بینا و شنواست !

تو را شکر می‌گویم که به من سعادت بندگی داده ای که بنده تو باشم، قدرت سجود داده ای که وقتی سر از خاک بر دارم، خود را غرق در نور می‌بینم و اینا الطاف و مهربانی توست به این بنده نیازمند و فقیر ....

.

آه چقدر دوستت دارم و این شجاعت " دوستت دارم خدا " خودش از لطف بی نهایت توست.

ستایشت از هر چیز لذت بخش تر و زیباتر است ، بسان دیدن عاشقی که بعد هجران به معشوق رسیده ، هر بار که نام مقدست را میگویم، میلرزم از نوری که تو بر من می‌تابی و شایسته ام میسازی!

و من چقدر خوشبختم که لذت ستایش تو را یافته ام ، خدایا شکر.

شکرت که تو، معبودی !

یا حق

الهه فاخته 

رمضان و فروردین ۱۴۰۲

به نام خدای بخشایشگر مهربان

و سلام بر خدایی که همیشه سبحان است

و سلام بر اسرافیل

و سلام بر ملک الموت

و سلام بر جبرئیل

و سلام بر میکائیل 

فرشتگان شایسته و مقرب درگاه ایزد !

وقتی که خدا را به یکتا بودنش سوگند می‌دهی و عمیقا می‌پذیری اوست که نهایت خوبی‌هاست ، بی آنکه بفهمی مورد آزمایش رب قرار می‌گیری!

آزمایش خداوند بدین گونه است که در سخت ترین شرایط ، حتی کلمه آزمون و امتحان از ذهنت پاک می‌شود ، آنجاست که باید عمیقا او را بخاطر بیاوری و از او توان بخواهی و سختی خود را به پای او ننویسی بلکه خداوند را دست یاری دهنده خود ببینی !

اگر در این آزمون سربلند و موفق بیرون بیایی ،بدون هیچ خطا و گفتن کُفری، به تو پاداش خواهد داد، شاید آن لحظه ندانی و نتوانی بفهمی، اما ممکن است بعد از مدتها ، حکمتش را دریابی که بعداز فلان اتفاق، قوی تر شده ای یا به آرامش رسیده ای یا فلان ویژگی مثبت از آن روز ،یا آن لحظه در تو شکل گرفته است !

و خدای به شدت دانا، بر انسان های صبرپیشه، بسیار مهربان است و برکت و نعمات خود را از آن‌ها دریغ نمیکند !

حال به من بگو، تو چجور انسانی هستی؟!

آزاده بر همنوع، و مخلص و بنده ایزد توانا ؟!

لطف های پروردگاری که ما را در کودکی می پروراند ، تمامی ندارد ؛ چرا که کودکان معصوم هستند و معصوم، گناه نمیکند و قدرت گناه کردن و خطا کردن ندارد مگر بواسطه والدین و نزدیکانش و شرایط یا ذات !

نیک اندیش و راست گفتار باش که خداوند ، انسان را با ادب ، زینت بخشیده، و امیدوار باش به فرداهای روشن ، و آسایش را از خداوند بخواه که اوست شکافنده نور از تاریکی همانطور که از دل سخت دانه ای، گیاه میرویاند ، و در سختی، نرمی را باعث شکافندگی شده است، در سخت ترین روزها و لحظات عمرت، می‌تواند آنچه را بشکافد که تو حتی فکرش را هم نمیکردی!

بندگی کن، مخلص خدا باش تا کار و روزی ات بر روال باشد ، و سینه ات را فراخ کن از عشق به موجودات زنده و آدمیان! 

و عمیق بنگر زمین را که ریشه جسمت از آن است و عمیق بنگر آسمان را که ریشه روحت به آن وصل است!

و با ادب سخن بگو تا نیازاری قلب کسی را که ناخواسته گفته باشی جمله ای به او !

قسمتی از شب را که به نیمه میرسد ، آن زمان که زمین در سکوتی عمیق فرو رفته است، به عبادت خدا اختصاص بده و یادت باشد قبل از هر عبادتی اول باید خالص شوی ، با دلی زلال به ملاقات رب بی نظیر برو!

بگو حمد و ستایش مخصوص خدای عالمیان است که او به شدت بخشنده و مهربان است، صاحب روز نیک و بد اختیاریست ! 

بگو که فقط اوست خدایی که می ستاییش 

بگو فقط از او یاری می‌خواهی که تنها اوست یاری ده مهربان، بخواه که تو را به راه روشن حق و نور هدایت فرماید ، و از نعمات و لطف بی کرانش بر تو ببخشد، و نگذارد گمراه و درمانده شوی !

ذکر صفات خداوند را با دانه های تسبیح بگو که او نیک اندیش و به شدت آگاه از درون و برون خلقتش می‌باشد !

به ... که چه خداییست این خدا ، که صلح پذیر است و خطای بنده گناهکارش را هزاران بار میبخشد به شرط توبه ، اقرار به گناه و پشیمانی !

خدایا شکرت و هزاران بار سپاسگزارم از اینکه تو .... خدا هستی ، یا رب العالمین !

عیب هایم را بپوشان و مرا از بندگان خاص و مقرب درگاهت قرار بده که دوری ات نه، بلکه نزدیکی به تو بسیار لذت بخش و عالیست !

خدایا عاشقانه دوستت دارم .

یا حق الحق

#الهه_فاخته 

@elahe_fakhteh 

ستایش خداوند , مناجاتی از جنس حضرت خضر است 

دقایقی با شما خوبان 

این روزها .... زبانم از بیان صفاتت بند آمده

خدایا تو تنها پناه من هستی

خدایا تو تنها تکیه گاه من هستی

به هر کجا که بروم، هر گوشه ای ، هر مکانی و هر جایی

پیش هر کسی بروم ، دوست، رفیق و عزیز ، مادر مهربان و خواهر ، برادر یا پدر یا فرزند ... آنچنان که تو آرام میکنی، آرامم نمیکنند

بی قرار قلب خسته ام شده ای، مهربان ، صبور ، بردبار از ناله هایم

گاهی آنقدر سخت میگذرد که همین سختی اش را کسی نمیتواند تحمل کند، چه کسی جز تو

خداوندا چه کسی جز تو یاورم شده است در آن لحظات نفس گیر و سخت ؟

خدایا پناهم باش دوباره و چندباره

که من به تو وصل شده ام

بی تو هیچم

درمان روح زخمی و خسته ام باش ، ای مهربان ترین مهربانان

دوستت دارم

یاحق

#الهه_فاخته

@elahe_fakhteh

برای شنیدن صدایِ خدا

اول خودت را پیدا کن

من که هستم ؟

یک انسانم پر از دغدغه های زندگی، کوله باری بسته ام و هر چه در راهم میبینم در آن می‌گذارم ، هر چه کوله ام سنگین‌تر میشود ، زمین خوردن‌هایم با کوبش بیشتری خواهد بود، حاضر نیستم کوله ام را سبک کنم و دل بکنم از رویاها و آرزوهای دنیا   روز به روز سنگین‌تر از قبل میشوم ، ناله میکنم و فریاد می‌زنم و ..... صدای خدا.... گم میشود در این لابه لا!

برای شنیدن صدای خدا، اول باید دست کشید

از ناله کردن، حرص خوردن ، حسرت کشیدن و فریاد زدن

برای شنیدن صدای خدا، اول باید خودم را پیدا کنم ، سکوت کنم و پنجره درونم را با دنیای بیرون قطع کنم، آرام شوم، این خداست ... که مرا اجابت میکند!

گاه گاهی لازم است از همه چیز دست کشید و در آغوش خدا،آرام گرفت

مهربان‌تر از او نخواهی یافت !!

نمیگویم کل زندگیت این باشد

گاه گاهی دست بکش از دنیا، خلوتی پیدا کن ، با خدایت خلوت کند  بامعرفت باش، آنچه به تو داده است را ببین و از ته دل شکرگزارش باش.

جانت سرشار از نور خداوند باشد عزیز دلم

یا حق

الهه فاخته