شعر سپید شماره 29
دفتر شعر 1394
شاعر الهه فاخته
1394/02/02
مثل زنبور سرگردان, مست از گرده گلها در باغ
پی بوی تو می گردم .. ای یار !
گاهی که به اشتباه میگیرم , دیر می فهمم
می شکند غرور زردم
خشک می شود عسل در تن زردم
آن قدر که بین گلها می گردم
یادم رفت بسازم کندو , دستی بر عسل بگذارم
یادم رفت چه بودم , یک روز !
آنقدر بو کشیدم گرده های گل را
که یادم رفت دنبال چه بویی می گشتم
همه ما آدمها , در پی عشق می گردیم
گاهی اشتباه می گیریم و به تاوان این گناه
قطعا میشکنیم
اما
فکر می کنم قویتر خواهیم شد !
1394/2/2
شاعر الهه فاخته