خداوند میان مادر و فرزند عشقی قرار داده است که گرچه پاک و زیباست اما بالاتر از عشق او به مخلوقش نیست!
مال و فرزند لطف خداوند است به بندگانش تا لذت را در دنیا تجربه کنند.
در قرآن آمده است میتواند وسیله آزمایش الهی باشد. چنانچه مادر وپدر چنان درعشق ولذت فرزند غرق شوند که او را به اندازه خدا دوست داشته باشند و یا بجای خواستن از خداوند، از او بخواهند!شرک است.
همانطور که درقرآن خوانده ام،. احترام به مادر ازآن جهت واجب است که او فرزندش را ماه ها در شکم نگاه میدارد و دوسال به اوشیر میدهد قابل احترام است. وپدر ومادر از آن جهت قابل احترام هستند که بخاطر رابطه دوستانه وعاشقانه اگر فرزند از خدا غفلت کرد و یکتابودن خالق را نادیده گرفت، بخاطر این رابطه مادر وپدر او را به سمت خدا برگردانند.
هیچ کسی اجازه ندارد با فرزند خود فخر بفروشد یا تکبر ورزد، چرا که فرزند مثل مال، وسیله لذت بردن از زندگی و وسیله آزمایش الهی ست.
اگر کسی فرزندی ندارد، دلیل بر بی لیاقتی نیست بلکه لطف خدا در قسمتی دیگر از زندگیش شامل حالش شده.
همان کس که داده، همان کس هم میگیرد.
بودن ونبودن فرزند دلیل بر شایستگی نیست همانطور که ثروتمندبودن یا فقیر بودن دلیل برشایستگی نیست.
خداوند به دعای یک فقیر باران میفرستد اما نذرهای بیشمار یک ثروتمند را نادیده میگیرد.
همه ما نزد خداوند یکسان هستیم و چیزی که مارا بر دیگری شایسته تر میکند اول باور یکتا بودن خداوند و سپس اعمال شایسته یمان است.
با داشته هایی که خداوند برایتان مقرر کرده به دیگران فخر نفروشید!
او به هرکس بخواهد روزی بی حساب میبخشد
و هرگاه بخواهد کسی را به زیر میکشد.
به خودت بنگر که چه میکنی!
در لذت دنیا غرق شده ای یا به رضای پروردگار توجه میکنی؟
اگر فرزند داری،ثروتمند هستی، بدان کسی بیشتر از تو دارد پس کبر نورز
و بدان کسی کمتر از تو دارد پس شاکر پروردگار عالمیان باش!
اگر جملات مرا درک نمیکنی یعنی دریچه قلبت را بسته ای. به خودت واعمالت آگاه باش وعمیقا یکتا پرست باش.
اگر به فرزند و مال خود بیش از حد عشق بورزی یعنی برای او شریک قرار داده ای و این کفر است.
یا حق
مردادماه 1390
الهه آجرلو فاخته
پ. ن: این مدت خیلی هارو دیدم که میگن
تو مادر نیستی، نمیفهمی!
من لایق بودم که مادر شدم!
شما نه خدا هستید، نه پیامبر.. انتخاب کردید مادر شوید و مسوولیت سنگینی را پذیرفته اید که هم سخت است هم لذت دارد
بخاطر نوع لذت بردنت به دیگران فخر نفروش
اگر.. اگر.. عشق تو به فرزندت آنقدر زیاد شد که نتوانی دوری یا رفتنش را تحمل کنی بدان برا خدا شریک قرار داده ای
و اگر غم وغصه فرزندت تورا آنچنان غمگین کرد که به حد مرگ رسیدی بدان بت پرست شده ای.
خداوند به هر کس بخواهد زیبایی می دهد , خانواده میدهد , ثروت و فراوانی میدهد اصلا به بعضی ها بی حساب روزی میدهد , به بعضی ها فرزند میدهد
بعضی ها را عزیز میکند , بعضی ها را ماندگار میکند , این به قلب آدمهاست تا آنچه خداوند برایشان مقدر کرده با تلاش و توکل و ایمان بدست آورند !
نباید به کسی فخر بفروشی یا غرور کنی , چرا که با همان آزموده میشوی
خدا را دست کم نگیرید , خدا انسان را عزیز کرده که فرشتگان در مقابلش سجده میزنند !
خدا دارای شعور و تفکر و انتخاب و خیلی چیزهای دیگریست که زبان از گفتنش قاصر است . او صدای ما را میشوند و چقدر صبور و عاشق در برابر بنده اش , حتی بنده هاش سرکش!
راستش گاهی فکر میکنم مادرها , فرشته خوی هستند , برای فرزندشان فقط خوبی میخواهند و این خصلت فرشتگان است !
اما نمیدانم چرا همان مادر فرشته خوی میتواند قلب کس دیگری را به درد آورد یا بشکند
مادر بودن سخت است .
مدیر عامل یک شرکت بودن سخت است
داشتن یک ویلای چند هزار متری سخت است
اما عشق و علاقه و حس مسوولیت آن را آسان و لذت بخش میکند .
نگویید خدا تو را دوست نداشته که فرزند نداده ! شاید خدا به او قدرت شفاعت داده است ! شاید آرامش واقعی را به او عطا کرده یا به او قدرت عشق داده است !
حقیر و پست نباید بود وقتی فرشتگان به آن پاکی و مهربانی و معصومیت در برابر انسان خم میشوند و طابع فرمان خداوند هستند !
نباید با غرور و خودپسندی و خودبزرگ بینی و ظلم و حرص , روح پاک خود را آلوده کنید .
یا حق
الهه آجرلو - فاخته