من یک زنِ قوی هستم
۱۸ سال است که تنها و مستقل زندگی میکنم
بالا و پایین جهان را دیده ام
تنهایی اشک هایم را پاک کرده ام و ادامه داده ام
من یک زن درستکار هستم
مال کسی را تصاحب نکردم
همواره صادق بوده ام
سرم به کار خودم بوده و پیشرفتی اگر داشتم و یا دستاوردی، لطف صاحب نظر بوده است و بس.
.
اما شکسته است ....
روحم
اول از قلبم شروع شد
اصلا قلب کارش چیز دیگریست
نباید خود را وابسته انسان کرد
باید هر چه غیر خداست را رها کرد و
فقط به او عشق داد
قلب جای عشق بی نهایت پروردگاریست
که درونم را به نور خویش غرق کرده است.
.

آنقدر صبور بوده ام
که باورم نمیشود
من اصلا انسان بردباری نیستم
باورت میشود از پس سختی هایم صبر کرده ام؟
حتی این ماه که دستم خالی شده ، نمی هراسم!
خدا بزرگ است، دستم را خیچ گاه خالی نگذاشته
این وظیفه من است که خوب ببینم و قناعت کنم و شاکر باشم!
اگر نبینم این عیب من است!
.
غرق در نور خداوند شدم
به من آرامشی عطا کرده است این نور
که دنیا را هیچ میبینم و جهان را هیچ میدانم
به بوی دسته گلی خرسندم
و شادی از ته دلم را مدیون ترک های روحم هستم
ترک که بر میدارد، آبدیده میشود
امان از روزی که بشکند!
.
می گویند انسان جایز به اشتباه کردن است
میدانی بزرگ ترین اشتباه زندگی ام چیست؟
.
وقتی به اوج رسیدم ....
رها .... کردم.

وقتی
به
اوج
رسیدم
رها
کردم ....
.
حسرتی بزرگ در دلم مانده
مگر وقتی به قله میرسند ، خود را پرت میکنند پایین؟

خیر !
تا هر زمان که امکانش هست در قله می مانند ، سپس پایین می‌روند، و اگر عاشق باشند ، در همان دامنه کوه، زندگی میکنند!
چه شد که بعد از اوج خویش، دست کشیدم؟!

چقدر تنهایی سخت بود برایم در اوج جوانی و اوج موفقیتم؟!
شاید هم .... خدا نخواست بمانم
شاید میخواست راهنما و استاد باشم و انسان های بسیاری را به قله بکشانم
میدانی چرا ؟
.
چون ....
خدا را در قله کوه میتوان یافت.
.
در عمق سکوتِ عجیب سنگ های تنومند برافراشته از خاک !
جایی که صدای نفست و ضرب آهنگ قلبت، تنظیم میشوند و تو را به خلسه ابدیت پیوند میزنند!
و درونت آنقدر بزرگ میشود که شایسته نور میشوی!
.
من خدا را بالای قله کوه یافته ام!
مکه ام اینجا بود...
اینجا هست و خواهد بود .
خدایا تنهایم نگذار و مرا در آغوش بگیر .
یاحق
الهه فاخته