رفاقت با خدا
خدا رفیق من است
خدا بهترین رفیق است
سالهاست من و خدا باهم رفیقیم !
انقدر خاطرات خوب و بد ، کنارم بوده که ... فرصت تعریف ندارم یعنی زمان کم میاد از گفتنش
اینکه میگم کنارم بوده ، مثل یه رفیق بوده ها
گریه کردم ، صداش کردم، باهاش حرف زدم
من با خدا که حرف میزنم، حرفام تمومی نداره
اصلا خسته نمیشه و مطمئنم ، حسش میکنم
هربار با خدا حرف میزنم، پر از نور میشم، نمیتونم حسم رو تعریف کنم چون فقط با سکوت و آرامش میشه بهش رسید نظیر نداره
ببین گفتم با خدا رفیقم، خدا ناز منو خیلی میکشه
دختر لوسِ خدام
گاهی وقت ها انقدر سختی میکشم، اشکم درمیاد فقط توکل میکنم، فقط خودشو صدا میکنم ، یهو به دلم میافته امتحان بود، یهو ... بعدش .... معجزه میشه
من میمونم و اشک هایی که از ذوقم میریزه دونه دونه دوی صورتم
اما هربار یادم میره، آزمایشِ
کسانیکه خدا رو باور دارند همیشه مورد آزمایش رب قرار میگیرند تا بعدش ..... بعدش .... نگم از بعدش که همیشه میخوام عالی ترین باشم پیش رفیقم
بگم تو با منی، من عالی ترینم ، قدرتو میدونم
.
ببین رفیق، با خدا باش .... پادشاهی کن
ازش ناامید نشو، سختی هارو گردن خدا ننداز، مقصر غفلت و فراموشکاریه انسانِ
یه اصل مهم اینه .... تحت هیییییچ شرایطی، بزرگی خدا رو از یاد نبر
دلت با خدا باشه رفیق
یا حق
الهه فاخته