برگی از خاطرات گذشته
روح زخمی من
به قلم الهه فاخته
لرز کرده ام ... آن کسی که بی گناه است همیشه فریاد میزند از قصاصی که حقش نیست .... همیشه بغض دارد از اتفاقی که برایش بالاجبار افتاده است .
و صدایی میگوید : الهه خودت را در دنیای بی کرانه خودت بجوی ... اما ....
متن کامل برگی از خاطرات گذشته در ادامه مطلب ...
و شب آمد
باز هم شبی دیگر
من روی صندلی نشسته ام . احساس میکنم چیزی از شانه ام میغلتد و روی کمرم سر میخورد و دوباره جریان می یابد . نمیدانم هوا سرد است یا من سردم شده است ... تب دارم اما لرز هم دارم !
زندگی برایم صحنه تئاتر شده است . با کلی تماشاچی !
کودک درونم ، مادر درونم ، خانواده درونم ، پسر درونم ، دختر درونم ، و تمام موجوداتی که درونم شکل گرفته اند و واقعی هستند . بی آنکه بترسم یا شک کنم آنچنان با استعداد روی صحنه زندگی زمین میخورم ، زخمی میشوم و غصه میخورم و سپس برمیخیزم که انگار معجزه تئاتر زندگی ام شده ام!!
صدایی میگوید : خودت را در دنیای بی کرانِ خودت پیدا کن ....
و من....
چون گرده ای آزاد و معلق در هوا ، سرنوشتم را به او میسپارم
جز او بالاتری نمیبینم
جز او قدرتی نمیبینم
جز او خوب تری نمی یابم
جز او رفیقی ندارم
خودم را به تو میسپارم
هر چه تو میخواهی بشود یا الله
- یا حق
- 22.01.1393
- الهه فاخته